موومان چهارم: مقاومت

این قطعه با تمپوی تند و در گام می مینور طبیعی با ورود تدریجی سازهای ارکستر و گروه کر به اوج می‌رسد. این قسمت مفهوم مقاومت و تولد عشق و ایمان را که لازمه زندگی و حیات کامل بشر است ارائه می‌کند. در این بخش ارکستر با بسط و گسترش در کلیه‌ی بخش‌های سازی و آوازی همراه با مدگردی به لا مینور و مجددا به می مینور وصل می‌شود. تکنوازی هارپ با نوایی عارفانه و رویایی به‌دنبال بیان شکل‌گیری عشق و ایمان از رهگذر مقاومت پایدار است. در بخش دیگر این قطعه مجددا ارکستر در گام می مینور هارمونیک ادامه پیدا می‌کند که در ادامه تکنوازی پیانو را به همراه دارد. سپس همراهی کلیه بخش‌های ارکستر و شروع آواز سنتی در گام می مینور طبیعی که بیانگر باور انسان‌ها به شکوفایی انسان کامل در جهانی سرشار از ایمان، عشق و آزادی است اجرا می‌شود. ارکستر همراه با هیجان و شوق رسیدن به اوج ادامه پیدا می‌کند و در پایان با همراهی کلیه سازهای ارکستر و گروه کر و آواز، پیام جاری جاودانه بودن مسیر مقاومت را به مخاطب منتقل می‌نماید.