علی اصغر وصالی طهرانی‌فرد (اصغر وصالی) در سال ۱۳۲۹ در منطقه دولاب تهران به دنیا آمد. وی در سال‌های جوانی در ارتباط با سازمان مجاهدین خلق ایران قرار گرفت و از ایران خارج شده و دوره‌های چریکی را در میان مبارزان فلسطینی طی کرد. سپس به ایران آمد و زندگی مخفی خود را در ارتباط با سازمان مجاهدین خلق ایران شروع کرد اما سرانجام توسط عوامل رژیم پهلوی بازداشت شد. وصالی طهرانی‌فرد در ابتدا به اعدام و بعد با یک درجه تخفیف به حبس ابد محکوم شد ولی بعد از مدتی حکم تغییر کرد و به ۱۲ سال حبس تقلیل یافت. در نهایت در اواخر سال ۱۳۵۶ بعد از پنج سال و نیم حبس، از زندان آزاد شد. ضمن اینکه وصالی رابطهٔ سازمانی خود را نیز با سازمان مجاهدین خلق ایران قطع کرده و از این سازمان خارج شد.[۲] علی اصغر وصالی که فرزند یک چرخی زورخانه به نام حسن چرخی و خود اهل زورخانه بود در زندان به سبب تحمل شکنجه‌های ساواک به «اصغر پررو» ملقب شده بود.[۱][۲] با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، علی اصغر وصالی انتظامات زندان قصر را تشکیل داد و در سال ۱۳۵۹ وارد تشکیلات نوپای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و از بنیان گذاران اصلی بخش اطلاعات سپاه گردید و مدتی نیز فرماندهی بخش اطلاعات خارجی را بر عهده گرفت. پس از مدتی مسئولیت خود را در ستاد کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی رها کرد و برای مقابله با مخالفین حکومت اسلامی و حمله عراق به غرب کشور عزیمت نمود. شهادت نیروهای تحت امر علی اصغر وصالی به دلیل بستن دستمال سرخ بر گردن‌هایشان به «گروه دستمال سرخ‌ها» شهرت داشتند. روز تاسوعای سال ۱۳۵۹ تصمیم گرفته شد عملیاتی برای روز عاشورا تدارک دیده شود. حوالی ظهر عاشورا، علی اصغر وصالی در تنگه حاجیان در نزدیکی گیلان غرب از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و پس از انتقال به بیمارستان اسلام‌آباد غرب و عمل جراحی مغز، بر اثر جراحت شهید شد. پیکر اصغر وصالی تهرانی فرد در قطعه ۲۴ بهشت زهرای تهران در کنار برادرش به خاک سپرده شد.